Dat ben Nick

Ik. Mij. Degene die dit schrijft. Nick. Brow-N. Lyricist. Jongeman. Kameraad. Student. Zoon. Mens. Aangenaam kennis te maken.

In levende lijve ben ik hier. Hier, om mezelf te reflecteren, of misschien wel om mezelf te vinden. Geen idee, weet ik veel. De tijd is in ieder geval rijp om een ontwikkeling 'vast te leggen'. Of om gewoon te gaan, begrijp je? Op een moment als dit vind ik mij en mijn gedachtegangen maar vaagjes, maar ook wel weer toegankelijk. Het is op een begrijpelijke manier verwarrend. Zo stap ik de ene dag uit bed met de gedachte aan de avond ervoor, waarin ik me kostelijk vermaakt heb. Een andere dag stap ik uit bed met een leeg gevoel. Hoe is dat dan? Hoe kun je nou de ene dag de wous uithangen en de andere dag niet eens weten wat er gaande is? Een vrij algemene vraag die het 'water/vuur' principe prima benadrukt. Je kan er simpelweg een cliché antwoord op verwachten; het leven kent zijn ups & downs. Maar is dat dan het antwoord waar ik genoegen mee moet nemen? Moet ik het laten, of erover praten? Natuurlijk moet elke leefstijl wel variatie kennen en zodoende per dag uniek kunnen zijn. Dat is gewoon hoe dat gaat. Dan denk ik dat de stelling een nieuwe wending krijgt. Hoe vind ik gaandeweg geluk? Hoe kan ik uiteindelijk genieten van hetgeen ik doe? Pffft, was ik nét kalm met rustige muziek op de achtergrond, komt dit effe in me op. En anderen maar denken dat alles koek en ei is. Ach, dat is slechts mijn vertoning. Zolang ik lach is het goed toch? Hmpf, dat is niet eens kunst. Ja, een koud kunstje misschien. Laat ik het even van me afzetten, even luchten. Wie weet kom ik nog wel ergens achter...